Amerykańska próba science fiction, która zdecydowanie przekroczyła granice nudy i beznadziejności. Film, który sprawia, że nawet stare reklamy wydają się oszałamiająco intrygujące. Gdzie zacząć? Może od 'scenariusza', który był chyba inspiracją dla nowej definicji słowa 'pustka'. Dialogi, które sprawiają, że rozmowa z chatbotem wydaje się jak szczyt literackiej finezji.

A główny bohater? Cóż, jego jedynym osiągnięciem było to, że widz dosłownie nie mógł się zdecydować, czy bardziej go ignorować, czy aktywnie mu kibicować... aby szybciej zniknął z ekranu. Aktorstwo? To chyba za duże słowo. Wydaje się, że reżyser wybrał obsadę w oparciu o ich umiejętność stania nieruchomo i patrzenia w dal z wyrazem twarzy sugerującym lekkie zdziwienie - być może z powodu ich własnej obecności na planie.

Nie polecam tego filmu nikomu, chyba że masz nieodpartą potrzebę docenienia każdego innego filmu, jaki kiedykolwiek zobaczysz. Moja ocena? Jedna gwiazdka, ale tylko dlatego, że nie można dać mniej.