Poruszę tylko kwestię Leo Beebe'a. To wręcz czarny charakter filmu. W rzeczywistości, może robił trochę pod górkę, ale nie był takim sk.... jak w filmie. Wszystko opisane w książce "Szybcy jak diabli". Chociażby to, że wściekły na prowadzenie Milesa, chciał by Fordy skończyły razem. Shelby wyraził na to entuzjastyczną aprobatę. Sędziowie początkowo też, lecz gdy sędziowie zmienili decyzję to Beebe był rozczarowany i zawiedziony, bo nie mógł już tej zaordynowanej decyzji zmienić. Wahał się nawet gdy dowiedział się, że przy "remisie" to McLaren wygra, czy nie lepiej by było by Miles wygrał wyścig.
Ponadto - wiadomo dla dramaturgii - ale Ferrari nigdy nie oglądał wyścigów na torze. Pominięto też fajny temat rezygnacji Surtressa tuż przed wyścigiem, czy tego, że żona Forda - jako włoszka - postawiła tysiąc dolarów na zwycięstwo Ferrari.

No i całkowicie pominięto Le Mans z 1965 roku, w którym Miles startował lecz nie ukończył przez awarię skrzyni biegów.