Jeśli nie chcesz wyrzucać, to przynajmniej podmień same szkła na te z produkcji Oni żyją (1988). W kultowej wręcz scenie z tego filmu John Nada odkrywa iż otaczający go świat jest ułudą a przechodnie...zresztą, sami sprawdźcie jeśli nie wiecie. Takiego spojrzenia wymaga ten film, bo niestety nie jest on o "niczym" jak można przeczytać w internecie. Śmiem nawet twierdzić iż został specjalnie poprawiony a co ważniejsze zręcznie okrojony pod dzisiejszego widza. Z jednej strony reklamuje się go jako dodatek do Big Lebowski (1998) a z drugiej służy on jako narzędzie w powolnym marszu przez instytucje. Niby zwiewna wyzwoleńcza komedyjka, z szeroką dwupasmówką i wiatrem we włosach a tak naprawdę odrealniony portret mizoginów wyjęty z końca lat sześćdziesiątych.

Historia jest oparta bezpośrednio na książce Bertranda Bliera, Les Valseuses (1972) ale bliżej jej do ekranizacji Going Places (1974) o wdzięcznym polskim tytule: Jaja. Nasz lepiej oddaje jej agitacyjne prostactwo xD. Obie produkcje są bardzo podobne, powiedzieć tu o inspiracji to jak skłamać. Te same sceny, dialogi, chronologia itd. Cała oś filmu z 1974 to pomniejsze postaci jak kelnerka, policjant...oraz 8 kluczowych:

a) uległa, aseksualna a zarazem puszczalska Marie-Ange, koleżanka fryzjera
b) postrzelony w kroczę heteroseksualny Pierrot
c) biseksualny/homoseksualny Jean-Claude
d) starsza, przekwitająca i dopiero co wypuszczona z więzienia Jeanne Pirolle
e) wypuszczony z więzienia, niedoświadczony młodzik Jacques Pirolle (syn Jeanne)
f) Maton zamordowany z zemsty/nienawiści przez Jacquesa
g) szesnastoletnia dziewica Jacqueline na pikniku z rodzicami
h) samotna kobieta z dzieckiem w pociągu

The Jesus Rolls nie jest spin-offem a bardziej remakiem, zlepkiem kilku produkcji. John Turturro zdawał sobie sprawę iż musi wyciąć niewygodne elementy aby uniknąć linczu w 2019 więc zniknął defloracyjny seks z nieletnią i gwałt na matce z dzieckiem. Reszta tej chorej historii wydała mu się jak najbardziej odpowiednia dla komedii. To nie koniec sprytnych sztuczek reżysera ponieważ zręcznie podmienił trzy (a może więcej) postaci na "ikony kina" zachowując przy tym pożądane cechy charakteru, przywary jednocześnie uzupełniając je i otrzymując ich miks, czyli:

a') aseksualną Amelię Poulain z Amelia (2001) ale jednocześnie łatwą prostytutkę
b') z heteroseksualnego Pierrota zrobiono impotenta
c') biseksualistę zamieniono na pedofila Jesusa Quintanę z Big Lebowski (1991)
d') w Jeanne uwypuklono feministyczne, wolnościowe cechy podmieniając ją na Louise Sawyer z Thelma i Louise (1991)
e') bez większych zmian
f') bez zmian
g') ------------
h') ------------

Trzeba przyznać iż synergia pomiędzy źródłami a finalnym produktem jest zaskakująca, winszuję. Wiele niedopracowanych elementów jak wymowa zakończenia zostały poprawione w imię "lewicowych" sztandarów nie wspominając o Jezusie pedofilu i heteroseksualnym impotencie. Dialogi tak sprawnie i skrzętnie ukrywają myśl rewolucyjną, że ktoś nie znający wymienionych wyżej produkcji może stwierdzić iż nie ma w tym ładu i składu.

PS: Związku można się nawet doszukać w postaci kelnerki której zwierza się i doradza Jeanne. W wersji z 2019 jest ona odgrywana przez Glorię Reuben, panią psycholog z serialu Mr.Robot.