Robert Young był amerykańskim aktorem filmowym, teatralnym i radiowym. Urodził się w Chicago (USA) jako Robert George Young. Jego ojciec był irlandzkim emigrantem, a matka pochodziła z USA. Po przeprowadzkach rodzina osiedliła się w Los Angeles, a młody Robert zaczął uczęszczać do Abraham Lincoln High School. Po ukończeniu szkoły trafił do Pasadena Playhouse, gdzie pracował na deskach teatru i uczył się jednocześnie. Zarabiał dorywczo i pojawiał się w niemych filmach w dalekim planie.
Kiedy Young był w trasie objazdowej ze sztuką "The Ship", został zauważony przez łowcę talentów ze studia Metro-Goldwyn-Mayer. Podpisał kontrakt i wkrótce zadebiutował na srebrnym ekranie w filmie "
Czarny wielbłąd".
Aktor pojawił się w przeszło stu filmach w latach 1931-1952. Podczas kontraktu z MGM zagrał u boku najbardziej olśniewających gwiazd, takich jak:
Margaret Sullavan,
Norma Shearer,
Joan Crawford czy
Luise Rainer. Jednocześnie większość produkcji, w których występował to filmy klasy "B", kręconych w przeciągu dwóch, trzech tygodni. W tym tempie aktor mógł wystąpić w sześciu do ośmiu filmach rocznie. Pod groźbą "zawieszenia", co oznaczało brak zarobków, Young musiał zgodzić się na każdy proponowany projekt, a MGM tylko dwa razy "wypożyczyło" go do innych wytwórni - w tym jeden raz, aby zagrał u samego
Alfreda Hitchcocka.
Nieoczekiwanie został obsadzony u boku
Hedy Lamarr w filmie "
H.M. Pulham, Esq." i był to jeden z nielicznych jego występów pierwszoplanowych. Często żartował, że dostaje tylko te pierwszoplanowe role, które odrzuci
Robert Montgomery. Kiedy skończył się jego kontrakt w MGM, Young zaczął występować w innych wytwórniach w lekkich komediach bądź jako czarny charakter. Były to poważne obrazy jak "
Ogień Krzyżowy", "
Claudia and David", "
Second Woman, The". Jednak będąc wolnym strzelcem, bez poparcia dużej wytwórni filmowej, aktor stopniowo znikał z kin.
Rozpoczął współpracę w telewizją i radio, gdzie występował w programach u boku
Jane Wyatt. Zdobył kilka nagród Emmy. Był autorem, producentem i aktorem serialu komediowego "
Okno na główną ulicę". W późniejszych latach występował też w reklamach.
Young ożenił się z Betty Henderson w roku 1933 i małżeństwo przetrwało do jego śmierci w roku 1994. Mieli cztery córki: Carol Proffitt, Barbarę Beebe, Kathy Young i Betty Lou Gleason. Mieli sześcioro wnucząt i dwoje prawnucząt. Mimo udanego życia rodzinnego Young cierpiał na depresję i alkoholizm. W styczniu 1991 roku podjął próbę samobójczą. Przed śmiercią wspomagał swoim udziałem i finansowo organizację zajmujące się problemami ludzi chorych psychicznie. Zmarł w wieku 91 lat w wyniku problemów z układem oddechowym. W Alei Sław w Hollywood ma aż trzy gwiazdy, w kategorii: film, telewizja i radio.